Konya’da yaşayan 43 yaşındaki Hatice Atak, 15 yıllık özel sektör deneyiminin ardından 20 koyun ve bir koçla besicilik yapmaya başladı.
Konya’da gıda teknikeri kadın devlet desteğiyle çiftlik sahibi oldu
Konya Ereğli’de gıda teknikeri Hatice Atak (43), Tarım ve Orman Bakanlığı’nın Uzanan Eller Projesinden faydalandı. Besiciliğe başlayan Atak, zamanla hayvan sayısını arttırdı. 55 küçükbaşın bulunduğu çiftliğin sahibi olan Atak, “Hepsi çocuğumuz gibi” dedi.
YAYINLAMA:
GÜNCELLEME:
110
210
55 küçükbaşın bulunduğu çiftliğin sahibi olan Atak, İle De France cinsi koyun yetiştiriciliği yapıyor.
310
250 BİN LİRALIK HİBE İLE BAŞLADI
Celal Bayar Üniversitesi Saruhanlı Meslek Yüksekokulu Gıda Teknolojileri Bölümünü bitirdikten sonra süt ürünleri fabrikalarında gıda teknikeri olarak çalışan 43 yaşındaki Hatice Atak, uluslararası bir firmada beslenme danışmanlığı yaparken Kovid-19 salgını ve riskli hamilelik nedeniyle iş hayatına ara vermek zorunda kaldı.
410
Yaklaşık 4 yıl evde vakit geçiren 2 çocuk annesi Atak, aile dostlarının tavsiyesiyle Tarım ve Orman Bakanlığının "Uzman Eller Projesi"ni araştırmaya başladı.
510
Başvurusu onaylanan Atak, 15 yıllık özel sektör deneyiminin ardından geçen yıl Ekim ayında 20 koyun ve bir koçla başladığı besicilikte 55 küçükbaşın bulunduğu çiftliğin sahibi oldu.
610
"HEPSİ ÇOCUĞUMUZ GİBİ"
Hatice Atak, eşiyle doğal hayatı çok sevdiğini, salgın öncesinde de doğal beslenmeye özen gösterdiklerini söyledi.
710
Akıllarında hep bir çiftlik kurma hayali olduğunu belirten Atak, bir aile dostunun kurduğu çiftlikten etkilenmeleri üzerine harekete geçtiklerini anlattı.
810
Çiftlik için devletin projesiyle 250 bin lira hibe aldığını vurgulayan Atak, şöyle konuştu:
910
"İle De France cinsi koyun yetiştiriciliği yapıyorum. Hayvanları çok severim ama bakımı bana göre değildi. Koyunlarım gelene kadar 'Ben yapamam.' diyordum ama şimdi her şeyleriyle ilgileniyorum. Onların doğum süreçlerine dahil oluyorum. Annesini emmeyen oluyor, kucağımızda biberonla besliyoruz.
1010
Çocuklarım da ilgileniyorlar. Kuzularımıza isim veriyorlar. Sabah yemlerini veriyoruz, genel bakımlarını akşam yapıyoruz. Hasta olanlar varsa ilaçlarını veriyorum, göz damlalarını damlatıyorum. Hastalandıklarında çok üzülüyoruz. Hepsi kendi çocuğumuz gibi."