Koronada Konya’da / Ayşe Naz ALDUR
2020 yılındayız ve bugün 04 Nisan Cumartesi. Bu okuduğunuz satırları tam olarak gece 22.32’de kaleme alıyorum. Ve ben ani bir karar ile dünyanın içinde bulunduğu durumu anlatan bir şeyler yazmak istedim.
Dünya kocaman ve tehlikeli bir virüsle yaşama mücadelesi içinde. Bu Covid-19 denilen virüs bütün Dünya’yı etkisi altına aldı. Çin’in Wuhan kentinde başlayan bu virüs salgını çok yüksek rakamlarda can kaybına neden oldu. Bütün dünya bu virüs yüzünden fazlaca yıprandı.
En son Türkiye’ye de bulaştı bu virüs ve hastalıkların önüne geçmek için ülkemizde de birçok önlem alındı. Aslında Çinli bir doktor bu hastalığı önceden anlamış ve Çinlilere röportajlar vermeye başlamıştı fakat Çin yönetimi halkı kışkırtmaktan mesleğine son verdi ve onu hapse attı. Ama kısa süre sonra doktorun dediklerinin doğru olduğu anlaşıldı. Artık çok geçti… Yaklaşık 1,4 milyar nüfusu olan Çin’in nerdeyse yarısından fazlası çoktan bu virüsü kapmıştı. Doktor da virüsü kapanlardan idi. Virüs nedeniyle hayatını ilk kaybedenlerden biri de o oldu.
Bu virüs Çin’in dışına çıktı ve tüm dünya bu virüse bulandı. Ülkelerde evden çıkma yasakları geldi. Marketlerde bir tuvalet kağıdı için birbirini bıçaklayanlar oldu. Çin’den sonra İtalya’da pek çok can kaybı yaşandı. Ve ardından sıra Türkiye’ye geliyordu. Çin Korona (Covid-19) virüsünün aşısını buldu ve tabi ki Çin’deki hasta sayısı azalmaya başladı. Artık çok geçti. Belki onlar kendi ülkelerini kurtarmışlardı ama bütün dünyayı Korona virüsüne bulaştırmışlardı.
Yaşadığım şehir Konya’da da aynı şeyler geçerli tabi. Mesela okuduğum okul Korona virüsünden dolayı bir süreliğine tatil edildi. 65 yaş üstüne ve 20 yaş altına sokağa çıkma yasakları getirildi. Bu durum beni de etkiledi. Belediyelerde ücretsiz maske verilmeye başlandı. Marketlerde, kırtasiyelerde v.b. yerlerin girişlerinde kolonyalar ikram edilmeye başlandı. Kimse zorunlu olmadıkça dışarıya çıkmamaya çalışıyor. Ben de evden çıkamıyorum. Böylece kedilerimle daha çok vakit geçiriyorum ve uzaktan eğitimime devam ediyorum. Okuldaki öğretmenlerimizle tabletten görüşüyor verdikleri ödevleri yapıyoruz. Babam ve annemle look look oynuyoruz.
Elbette bu virüs bir gün tüm dünyadan temizlenecek. Fakat ne zaman olduğunu kimse bilmiyor. Ve de tüm bu olup bitenlerin kaç ölümle sonuçlanacağını… Umarım çok geç olmadan ve daha çok insan ölmeden bu kötü günler bir an önce geride kalır.