Aslında her şey Hâkimiyeti Milliye Gazetesi muhabiri Ensari Bülend Bey’in Konya’da bir isyan çıkacağı haberini almasıyla başladı. Ardından hemen harekete geçti ve 29 Eylül 1920’de Afyonkarahisar’dan trenle Konya’ya geldi.
Konya’ya yabancı değildi, Bülent Bey hem tanıdıkları hem de yeğeni Konya’daydı.
Milli Mücadele’nin bütün hızıyla devam ettiği yıllarda Anadolu’nun ortasındaki bir kentte bir isyan çıkması çok da beklenen bir durum değildi ama yeğeni de bir isyan hareketine dair güçlü söylentilerin olduğunu söylüyordu. Bülent Bey bu haberi çok da inandırıcı bulmamıştı ama aynı otelde kalan Konya Mıntıka Kumandanı Avni Bey’le yaptığı görüşmede bu haberin doğru olduğunu öğrenecekti.
Sohbet devam ederken Komutandan ayrıntılı bilgi alan Bülend Bey, 1 Ekim akşamı Avni Bey’in isyan hareketine karşı koymak üzere Alâeddin Tepesine gideceğini öğrendi. Avni Bey isterse kendisiyle gelebileceğin ya da yakında bulunan Jandarma Mektebi’ne gidebileceğini söylüyordu. Jandarma Mektebi’ne gitmeye karar veren Ensari Bülend Bey, yolda isyancılarla karşılaştı. Kısa bir çarpışmadan sonra koşarak Jandarma Mektebi’ne geldi. İsyancılara burada bulunan sınırlı kuvvetlerle birlikte karşı koydu. Ancak isyancıların binaya topluca saldırısı üzerine beraberindekilerle esir düştü.
Dövülerek soyuldu ve Piri Paşa Dergâh’ına Konyalı diğer mağdurlarla birlikte hapsedildi. Esir kafilesiyle öldürülmek üzere şehrin 20 km dışında bataklık bir alana götürüldü. Bu sırada isyancıların başı Delibaş Mehmed’in gelmesi ve kendilerini Saraç Kemal’in şefaati üzerine affettiğini açıklamasıyla ölümden kurtuldu.
Konya’ya askeri kuvvetlerin girdiğini öğrenen isyancıların kafileyi bırakıp kaçmasıyla kurtulan Hâkimiyeti Milliye Gazetesi muhabiri Ensari Bülend Bey haber yapmak için geldiği Konya’da haber oldu.