Torosların zirvesinde 2 bin rakımlı bölgede yer alan bin 900 nüfuslu Gezlevi Mahallesi, yarım asırı aşkın süredir voleybola olan ilgisiyle anılıyor.
Türkiye'de 1924-1948 yılllarında bölgesel olarak yürütülen şampiyonaların düzenlenmesiyle voleybol sporu Gezlevi halkının da sevdiği bir oyun haline geldi. Ata sporu güreş ile futbol o yılların en popüler sporları olmasına rağmen, bölgenin coğrafi olarak uygun olmamasından dolayı voleybol daha çok rağbet gördü.
Eski adı "Koru Alan" olan Gezlevi’nin, 1961'de, kaymakamlığın düzenlediği turnuvada rakip ilçe takımını yenmesiyle, voleybol bir anda dağ köyünün en popüler oyunu haline geldi.
Mahallede bulunan tek düzlük alana bir çamaşır ipi asılarak, 60 yıl önce oynanmaya başlanan voleybol, yıllar geçtikçe yöre halkının da ilgisinin artmasıyla tutkuya dönüştü. Eskiden iplik ve çaput parçalarından yapılan toplarla oynanan voleybolu, şimdilerde ise beton zeminli sahada oynuyorlar.
Antrenman yapacak sahası olmamasına rağmen köylülerin desteğiyle üst üste başarı elde ederek Türkiye Erkekler Voleybol 2. Ligi'ne yükselen Gezlevispor, 3. gruptaki iç saha maçlarını Bozkır ilçesindeki spor salonunda oynuyor.
Takımlarından övgüyle bahseden Gezlevisporlu oyuncular, antrenman ve maç yapacak bir spor salonu ile deplasman giderlerini karşılanması için bir sponsor bulunmasını istiyor.
- "Deplasmana köylünün topladığı paralarla gidebiliyoruz"
Takım kaptanı Muhammed Güneş, voleybola olan merakından Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği'ni tercih ettiğini belirterek, öğreniminin ardından mahallesine dönerek takımına yardım ettiğini söyledi.
Maddi imkansızlıklara rağmen profesyonel ligde mücadele ettiklerini dile getiren Güneş, şunları kaydetti:
"Maddi imkansızlıklar peşimizi hiç bırakmadı ama biz de voleybolu bırakmadık. Mahallemizin voleybola olan ilgisini bildiğimiz için her şeye rağmen mücadele etmeyi sürdürdük ve 2. lige kadar yükseldik. Ama şimdi ligdeki diğer takımlar, kapalı voleybol sahalarında antrenman yapıyor. Biz ise sadece kar yağmadığı zamanlarda okulun beton bahçesinde antrenman yapabiliyoruz. Bir antrenman sahamız yok. Deplasmanlara da köylümüzün topladıkları paralarla, onların yaptığı yemeklerle gidebiliyoruz. Bu kulübe destek verilirse 1. Lig'e kadar çıkabiliriz."
Kulüp Başkan Yardımcısı Adem Orhan da, köyde 7'den 70'e herkesin voleybolla ilgilendiğini belirterek, "Burada voleybola olan tutku çok eskilere dayanıyor. Biz de bunun üzerine 3 yıl önce amatör olarak takımımızı kurduk, kısa sürede 2. lige çıktık. İlk 3 haftada iki galibiyet bir beraberlik aldık. Ama biz çocuklarımıza para veremiyoruz, onların cebinden para alıyoruz. Birileri sponsor olursa, köyülünün tutkuyla oynadığı bu sporda daha çok başarı elde ederiz." diye konuştu.
- "Gençler amatör ruhla profesyonel ligde oynuyor"
70 yaşındaki Mevlüt Özdil ise küçük yaşlardan itibaren oynamaya başladığı voleybolu, hala zaman zaman oynadığını anlattı.
Eskiden bez parçaları iplerle sarılı toplarla voleybol oynadıklarını aktaran Özdil, "Eskiden top bile bulamadığımız zamanlarda okulun önünde yaşlısı, genci, imamı, öğretmeni herkes voleybol oynamak için sıraya girerdi. Buranın voleybol tutkusu bir başka. Bu nedenle buranın gençleri amatör ruhlarıyla profesyonel ligde oyuyorlar." ifadelerini kullandı.
Takım oyuncularından lise öğrencisi Muhammed Keklik, okuldan arta kalan zamanlarında ekmek fırınında çalıştığını, antrenman ve maç zamanlarında da takımla birlikte olduğunu belirtti.
Keklik, ''Diğer kulüplere göre imkanlarımız hiç yok denecek kadar az. Beton zeminde antrenman yapıyoruz. Bir sahaya ihtiyacımız var ama elimizden tutan yok." şeklinde konuştu.