Meryem Yelekçi'nin bir yıl önce rahatsızlanması nedeniyle Demirköy ilçesine bağlı Beğendik köyünden Lüleburgaz Ramazan Yaman Huzurevi'ne yerleşen çift, birbirlerine duydukları sevgi ve saygıyla dikkati çekiyor.
Muttalip Yelekçi, huzurevinde yatağa bağımlığı eşinin bakımlarını yapıyor, yemeklerini yediriyor.
Zaman zaman huzurevi personelinin yardımıyla tekerlekli sandalyeye bindirdiği eşini koridorda gezdiren Yelekçi, oda içerisinde elini tuttuğu eşine gençlik yıllarını anlatıyor.
Muttalip Yelekçi, 1953 yılında görücü usulüyle tanışarak evlendiği eşiyle çok mutlu yıllar geçirdiklerini söyledi.
Eşini 69 yıl önce ilk gördüğü heyecanla sevdiğini belirten Yelekçi, eşiyle birbirlerinin elini hiçbir zaman bırakmadıklarını ifade etti.
Yelekçi, gençlik yıllarında çiftçilik yaparak geçimlerini sağladıklarını, arpa, orak, mısır, harman, odun getirme gibi her şeyi eşiyle birlikte yaptıklarını anlattı.
"EŞİM GÖZLERİNİ KAPAYANA KADAR ONA BAKACAĞIM"
Eşinin rahatsızlığı nedeniyle bir yıldır yaşamlarını huzurevinde geçirdiklerini vurgulayan Yelekçi, "Elini hiç bırakmıyorum, kendim besliyorum eşimi. Onu aç bırakmam hiçbir zaman. Bazen kızdırıyor beni, yemek istemiyor. Aç durmasını istemiyorum. Yemek yediğinde rahatlıyorum, seviniyorum." dedi.
Eşiyle muhabbet ederken zaman zaman duygulandığını anlatan Yelekçi, şöyle konuştu:
"Son zamanlarda konuşması da bitti. Ben konuşuyorum, öyle bakıyor. Eski yılları ona anlatıyorum. Bazen gençlik yıllarım aklıma geliyor. Gençlik yılları özlenmez mi, özlüyorum ama nerede bulalım onu. Geçti, bitti. Eşimin iyi olmasını istiyorum, yesin, içsin, yatsın, kalksın, gezsin istiyorum ama dizleri gitmiyor. Eşim gözlerini kapayana kadar ona bakacağım. Artık eski yılları bulamayız."
Yelekçi çiftinin 6 çocuk dünyaya getirdiği, bunlardan üçünün hayatını kaybettiği öğrenildi.