Fotoğrafın ortaya çıkışının en temel sebebidir belki anı hapsetmek…
Mutluluğu hüznü ya da sıradanın dışına çıkan her anı saklamak ister insan. Dönüp bakıldığında aynı hazzı yakalayabilmek için. Peki, siz bir fotoğraf görüp o anda hapsolduğunuzu hiç hissettiniz mi?
Ben bugün hissettim.
Balıkesir'in Edremit ilçesinde Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği tarafından düzenlenen Edremit'in düşman işgalinden kurtuluş töreninde siyah çarşaf örtülü bir genç kız zincire vuruldu. Ardından laik teyzeler kızın zincirlerini çıkardılar.
Ve o görüntüler an be an fotoğraflandı.
Evet, laik çirkeflikten bahsediyorum.
Ben o laik çirkefliğe defalarca maruz kaldım.
İlk hatırladığım 15 yaşındayım; başımda kavak yellerinin yanında bir de başörtüsü var.
Arkadaşlarımla dışarıdayız, gençlik işte memleketin altını üstüne getiriyoruz.
Susamış bir çeşmeye yönelmişiz, karşıdan elinde su kabıyla bir teyze geliyor; gözü üzerimizde…
Aklımdan yardım etmek geçiyor teyzenin yaklaşmasını bekliyorum. Elindeki kap henüz boş
Ama teyze öfkeli;
“ O başınızdaki örtüler ne sizin?” “Siz bu ülkeyi İran’a mı çevirmek istiyorsunuz”
Arkadaşlarım teyzeyi sakinleştirmeye çalışıyor ben sadece olanları izliyorum. Çünkü onun kalbinde bizim gibilere yer yok biliyorum. Ben onu gördüğümde benden, annemden ya da babaannemden farklı olduğunu düşünmüyorum ama o benim çocuklarından torunlarından farklı olduğumu düşünüyor…
Aradan yıllar geçiyor üniversite hazırlık için dershaneye gidiyorum. Dersler bitmiş otobüs durağına yürüyorum. Yanımdan orta yaşlarda teyze geçiyor. “Yallah İran’a” diyor. İlk başlarda üzerime alınmıyorum. Gözlerine bakıyorum bu kez söylediklerini elleriyle destekliyor parmaklarını sallayarak “Yallah Yallah” diyor ve hızla uzaklaşıyor. Peşinden ben de yürüyorum. “bakar mısınız” diyorum hızlanıyor. Etraf kalabalık arkasından çaresizce bağırıyorum. “Benim ne işim var elalemin ülkesinde”
Evet bugün yine bir laik teyze terörüne maruz kaldık.
Ben bir kez daha anladım ki birileri gücü elde ettiğinde yine aynı şeyleri hepimize yaşatmak için elinden geleni yapmaya çalışacak. Ve bu insanlar değişmediği sürece ülke aynı fasit daireden hiç çıkamayacak.