Öyle bir panik havası oluşturuldu ki, bilmeyen Konyaspor’un neredeyse küme düşeceğini sandı. Evet, Trabzon maçından sonra bir düşüş yaşadık ama böyle düşüşler her takımda olur.
Bu maça ölüm-kalım gözü ile bakıldı. Doğru değildi. Moral bozmamak gerekirdi.
Nihayetinde Konyaspor kendi sahasında muhteşem seyircisinin önünde Galatasaray gibi bir takımı net bir skorla yendi. 2-0
Alanya maçının aksine her oyuncu üzerine düşeni fazlası ile yaptı. Birbiriyle 180 derece tezat iki maç. Bir hafta arayla oynanan iki maçı artarda izleyin, inanamazsınız. Tebrikler bizim çocuklar.
Konyaspor dört maçlık galibiyet hasretini bu maçla sonlandırırken, Galatasaray 4 maçlık yenilmezlik serisine bu maçta veda etti. Nereden bakarsanız 4x4’lük bir maç.
Konyaspor fişi ilk dakikalarda çekti. 8.dakika Ahmet Hassan, 20.dakika Rahmanoviç. Helal olsun ikisine de…
Birinci yarıda fırtına gibi esen bir Konyaspor vardı. İkinci yarıda maçı çevirmeye gayret eden Galatasaray kaleci Sehic’e takıldı. Sehic, geçen haftaki hatalarını affettirdi denilebilir. İkinci yarının daha ilk dakikalarında Emre Kılınç’ın sert topunda gole izin vermeyen Sehic, maçın kaderinde önemli rol oynadı. Yine aynı şekilde 72. Dakikada Berkan’la gelen tehlike de de Sehic ile savuşturuldu.
Şehir moral buldu, hoca ve oyuncular kendilerine geldiler. Taraftar şampiyonluk şarkıları ile stattan ayrıldı.
Artık hedefimiz netleşti. Trabzonspor yarın zor bir maça çıkacak. Matematiksel olarak ligi birinci bitirme şansımız var ama gerçekçi düşünmekte fayda var. Fatih başkanın da dediği gibi hedefimiz ikincilik. Erken konuşmayı sevmem ama sanki hedef gerçekleşecek gibi.
Bu maçın bir başka yönü ise ilk defa 12 yaşın altındaki çocuklar da maçı izledi. PCR testi yaptırma zorunluluğu da kaldırılınca iki yıl aradan sonra bir normale dönüş ortamı yaşadık. Rabbim her ortamda normal döndüğümüz günler nasip etsin.