Birinin maçtan önce Konyasporlu oyunculara ‘bu maç hazırlık maçı değil’ demesi icap ediyordu.
Ligimizden habersiz birisi maçı izleseydi, taraflardan birinin hazırlık maçı havasında oynadığını düşünürdü. O taraflardan biri maalesef bizim takımdı.
Stada İspanya maçının ruhu sinmiş olmalı ki, misafir takım fırtına gibi esiyordu. Maçın genelinde Alanya’nın bariz üstünlüğü söz konusuydu.
Maçın 90 dakika olduğunu hatırlatmak gerekiyor oyunculara. Bireysel hatadan yediğimiz golden sonra telafi etmek için yeterli zaman varken oyuncularımız anlamsız sertleşmeler nedeni ile psikolojik üstünlüğü rakip takıma verdi.
Yani ancak bu kadar yardımcı olunur karşı tarafa. Adamların oyunu soğutmalarına gerek kalmadı. O işi biz yaptık. Ve bu arada son dakikada sarı kartlar da havada uçuştu. Tabi ki bizim aleyhimize.
Şimdi, ‘İyi gidiyordu nazar değdi’ diyip, önümüze bakacağız. Ama yenilgiyi kabullenmek içimizi acıtacak. İki hafta önceki takımdan eser yok şimdi. Ben ona üzülüyorum. 70 dakika oynayan bir takımımız var. Sonrasına nefesimiz yetmiyor. O dakikadan sonra tel tel döküldük. Bu hatayı bir şekilde telafi etmek istiyorsa Konyaspor, haftaya Galatasaray’ı İstanbul’da yenip gelsin.
Transfer sezonu bitti. Herkes alacağını aldı, satacağını sattı. Devre arasına kadar bu oyuncularla oynayacağız. Ben bugünkü maçta Konyaspor’un gerçek gücünü görmedim. Gerçek Konyaspor bu değil. Eğer buysa, yandık. Bu takım, birkaç hafta önceki Konyaspor değil. Bir an önce hatalarından ders çıkarıp özüne dönmeliler.