Nasıl bir haftaydı be..
Maçtan önce deselerdi ki böyle olacak, inanmazdık.
En rahat pozisyondaydık ama…
En olmayan olacak gibi oldu.
87.dakikaya kadar.
Öldük, dirildik.
Ama ne ölüş.
Ama ne diriliş.
Kabus gibi.
Kabus bile hafif gelir.
Daha ağır, daha korkunç.
Stres, sıkıntı, korku, üzüntü, adrenalin.
Konyaspor kendi gibi oynamadı.
Konyaspor geçen haftadaki gibi, Fener maçı gibi oynamadı.
Eğer biz bize kalsaydık.
Şimdi ne bu yazıyı okuyordunuz, ne de şu anda yerinizde oturuyor olurdunuz.
Ne mi oldu?
Daha ne olabilirdi ki?
Kim derdi ki,
Hatay Rize’yi yenecek.
Kim derdiki Ankaragücü iki defa öne geçtiği karşılaşmayı 4-2 kaybedecek.
Gerisini geçelim.
Kim derdi ki, 87.dakikada Trabzon 2-1 yenikken son üç dakika ve uzatmalarda 3 gol atacak.
Şimdi aferin Konyaspor mu diyeceğiz?
Şimdi helal Konya yönetimi mi diyeceğiz?
Şimdi tebrikler Konya oyuncuları mı diyeceğiz?
Şimdi alkışlar Ali Çamdalıya mı diyeceğiz.
Yok, yok, yok.
Bugün Trabzonu alkışlayacağız.
Başkaca bir şey yapmayacağız.
Ama……
Yarın şapkayı önümüze koyacağız.
Nedenini, niçinini iyice düşüneceğiz.
Nerede hata yaptık?
Hatta nerede hata yapıyoruz?
Diye düşüneceğiz.
Türkiye’nin altıncı büyük iline bu durum yakışıyor mu?
Türkiye’nin en büyük stadlarından birine sahip şehri buna layık mı?
Daha bir çok şeyi yargılayacağız, sorgulayacağız.
Eğer bunu yapmazsak daha çoooook ölüp diriliriz.
Hatta ölürüz ama dirilir miyiz, bilmem.
Her zaman bir Trabzon imdadımıza yetişmez.
Her zaman 87. dakika şans getirmez.
Her zaman papaz pilav yemez.
Bildiğim tek şey,
Bu iş böyle gitmez.
Gitmemeli.
Ligi soracak olursanız,
Ben hiç böyle bir sezon yaşamadım.
Bu kadar şaibeli, bu kadar tartışmalı , bu kadar adaletsiz…
Lig de böyle gitmez.
Gitmemeli.
Bu kadar aleni haksızlıkların yaşandığı bir lig yaşayamaz.
Her yıl değeri düşer.
Her yıl rezil hale gelir.
Her yıl kepaze olur.
Zevksiz, renksiz, heyecansız.
Sadece iki takımdan hangisi şampiyon olacak diye düşünmek.
Sadece bu sezon kim kaydırılıyor diye kafa yormak.
Sadece horoz dövüşü gibi iki takımın kavgasını izlemek.
Bu federasyonla olmayacağı kesin.
Ancak hangi federasyonla olacağı konusunda da kafalar berrak değil.
Hükümet artık bu işe bir el atmalı.
Anadolu takımlarının makus talihini nasıl değiştiririz diye kafa yormalı.
Eğer bu yıl başkentin tek temsilcisi olan takım düşüyorsa…
Bu işte bir iş var.
Güvenmek istiyoruz.
Adalet istiyoruz.
Zevkle izlenecek bir lig istiyoruz…
Şaibesiz, tartışmasız, kavgasız, gürültüsüz.
Çok şey mi istiyoruz?