Üst üste iki galibiyet özlemini çektiğimiz bir durumdu. Ne yalan söyleyeyim her iki maçtan da galibiyet beklemiyordum. Küllerinden yeniden doğdu adeta Konyaspor.
Zaten tüm yazılarımda bu konuya değiniyordum. Konyaspor kadrosu ile bu ligde ilk beşe zorlanmadan girebilir güçte… Ama bir türlü olmuyordu. İlhan Hocanın anlaşılamayan gönderilişinden sonra bir şeyler oldu Konyaspor’a… Herkes “İlhan Hocanın ahı tuttu.” der oldu. Bu nedenle de hepimiz hocanın üzerine gittik.
Neyseki önce Galatasaray galibiyeti, sonra Kasımpaşa zaferi, şimdi Trabzonspor… “ İşte özlediğimiz Konyaspor bu.”
Maça gelince….
İlk yarıda bildiğimiz Konyaspor, ikinci yarıda umduğumuz Konyaspor vardı sahada. Trabzonspor yeni hocası ile çıktığı Konya deplasmanında ileriye dönük ışık saçmadı.
Bence maçın iki kırılma noktası vardı. Birinci kırılma noktası ilk golümüzdü. Pozuelo’nun zor pozisyonda mücadele ve yetenek kokan golü bizi kendimize getirdi. İkinci kırılma noktası ise Trabzonspor’dan Bakasetas’ın kırmızı kart görmesiydi. Trabzonspor on kişi kaldıktan sonra varlık gösteremedi.
Bakasetas Trabzonspor için önemli bir oyuncu. Kırmızı kart görmeseydi maçın sonucu bu olmayabilirdi. “ Öyle veya böyle kazandık ya” diyebilirsiniz ama maçın objektif değerlendirilmesi adına hakikati söylemekte fayda var diye düşünüyorum.
Bundan sonra ne yapmalıyız. Sıralamada rahat bir yerdeyiz. Artık gelecek sezonu düşünebiliriz. Planlamaları doğru yapabilecek bir konjonktür mevcut. Önümüzdeki en zor maç son hafta oynayacağımız Beşiktaş maçı. Diğer tüm maçları kazanmamızın önünde hiç bir engel yok. Ancak sadece kazanmaya odaklanmamalı. İyi futbol öncellenmeli…Gelecek yıl hedefi olan bir Konya düşünmeliyiz.