Sosyal medya çıktı her şey değişti. Hani Köroğlu’nun meşhur bir söz var; “Tüfek icat oldu mertlik bozuldu” diye… İşte öyle bir şey… Bazen yazmaktan dahi soğuyorum. Zaman zaman yazılarıma uzun aralar veriyorsam nedeni budur.
Hadi çoğu zaman ‘sosyal medya’ deyip geçiyoruz. Ya kerli ferli geleneksel medyamıza ne demeli? Eee, kabul etmeli, o da eski formunda değil. Sosyal Medya güçlendikçe, geleneksel medya zayıflıyor. Ayakta kalan da eski gücünde değil. Üzülüyoruz haliyle…
Manşetten tam sayfa bir haber okudum ve üzüldüm.
1.2 milyar dolara metro yapılacağına Konya Ovası’na su getirilmeliymiş.
Sanki biri diğerinin alternatifi…
Sanki biri olursa diğeri olmayacak…
Sanki birinin hayata geçirilmesi diğerini gündemden düşürecek…
Yok böyle bir şey.
İnanın, ‘su’ konusunda Konya’nın en duyarlı kişilerinden biri benim. Her yıl birden fazla kere bu sorunu yazılarımda dile getiriyorum.
Ama Metro Projesi’ni Su Projesi’ni gölgeler diye eleştirmek doğru değil. İkisi ayrı ayrı şeyler.
Metro projesi bir ulaşım projesi, su projesi ise tarım projesi.
Metro projesinin muhatabı Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı, Su Projesinin muhatabı Tarım ve Orman Bakanlığı.
Ulaştırma Bakanlığı’nın Konya’ya metro için ayıracağı 1.2 milyar doları varsa, Tarım Bakanlığı’nın da Konya Ovasına su getirmek için ayıracağı bir o kadar bütçesi var elbette.
Meseleye o bakış açısıyla bakılmaz, bakılmamalı.
Evet, Konya Ovası’nın bir su meselesi var. Ve çözülmesi o kadar da kolay değil. Sonuçta Konya ve yakınlarında ovaya getirecek bir suyumuz yok. Suyun dış havzalardan getirilmesi gerekiyor. Getirilecek o muhtemel havzalarla Konya Ovası arasında ciddi bir kod farkı var. Mesele bu.
İstanbul boğazına alternatif olsun diye bir kanal açan devletin bu meseleyi çözmeye gücü yetmez mi? Yeter elbette.
Aslında gündeme getirmekle iyi ettiler, Teşekkür ederim. Ama gündeme getiriş şekli yanlış… Hadi bu kadarlık bir yanlışı böyle büyük bir proje için olağan karşılayalım.
Tabi, muhalefet etmek için muhalif yazılmadı ise…
Sonuçta bu kent için çaba sarf eden herkese minnet borçlu oluruz.
Evet, Konya Ovası’nı tüketmek üzereyiz.
Suyu tükenen ovanın hayrını görün.
Bir şeyler yapmanın zamanı geldi de geçiyor bile…
Artık yalvarıyorum!. Ne olursunuz bu iş için bir çaba gösterin.
Yoksa… Ne tahıl ambarı olduğumuzla gurur duyacağımız bir ovamız, ne de o ovadan beslenen bir şehrimiz olacak.