Siyah ile beyaz arasındaki fark kadar iki ayrı yarı izledik bu maçta. Birinci yarıda Konyaspor oynadı, ikinci yarıda Başakşehir. Birinci yarıda Konyaspor gol attı, ikinci yarıda Başakşehir gol buldu. 90 dakikanın tamamında Konyaspor 2, Başakşehir 1 gol atınca 3 puan bizim oldu.
Ancak sonuca kanıp da Konyaspor’un iyi yolda olduğunu söylemek mümkün değil. Eğer birinci yarıdaki gibi devam etmiş olsaydı, Konyaspor için metiyeler dizip teknik direktörü ve oyuncuları alkışlayabilirdik. Fakat görüldüki nefes sadece 45 dakikalıkmış.
Yine de Konyaspor için bu maçta tam bir değerlendirme yapmak zor. Bir önceki maçta bunun Konyaspor için önemli bir sınav olacağını söylemiştim. Aslında öyleydi de; ancak 65. dakikada Bardhi’nin kırmızı kart görmesiyle 10 kişi kalmamız elbette oyun düzenimizi bozdu. Dolayısıyla 11’e 11 bir maç olmadı. Maçın son üçte birlik bölümü 11’e 10 oynanınca da Konyaspor’un gerçek gücünü tam olarak anlamak mümkün olmadı.
“Gerçek güç” dedik, çünkü Başakşehir çok iyi oyunculardan oluşan bir takımdı ve son haftalarda iyi oynuyordu. Nuri Şahin’in teknik direktörlüğe getirilmesinden sonra da bir hava yakalamıştı. Konyaspor ikinci yarıda iyi bir futbol sergileyemese de 10 kişi kaldıktan sonra yaptığı savunmayla alkışlanmayı hak etti. Bu tür durumlarda gol yemeden dakikaları tüketmek de bir başarıdır.
Sonuç itibariyle, bu tür maçlarda puan çok daha değerlidir ve o üç puanı alan biz olduk. Konyaspor’u tebrik etmek lazım. Son haftalarda kötüydük. İyi oynamıyor, iyi sonuçlar alamıyorduk. Bu galibiyet moral olacaktır.
Sonraki haftalarda inşallah böyle devam ederiz ve yine inşallah Başakşehir maçının ilk yarısındaki gibi oynarız. O zaman hem tribünlere gelenlere hem ekranları başında maçı izleyenlere keyifli dakikalar geçirir. Kritik haftayı kayıpsız geçtik. Darısı gelecek haftalara.