Cenneti müjdeleyen gece geldi: Yarın Miraç Kandili

Recep ayının 27. gecesi, İslam dünyasında "Miraç Kandili" olarak kutlanıyor. Miraç, kelime anlamıyla "göğe çıkma" veya "yükselme" anlamına geliyor.

Miraç hadisesi, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) hicretinden 18 ay önce gerçekleşmiş olup, Peygamber Efendimizin Mescid-i Harâm’dan Mescid-i Aksâ’ya, oradan da Allah’ın huzuruna yükseldiği olay olarak tarihe geçiyor.

Bu mübarek gecenin en belirgin özelliği, Peygamber Efendimiz’e verilen müjdeler ve bu müjdelerin Müslümanlar için taşıdığı anlam.

Miraç gecesinde en önemli müjde, Allah tarafından Peygamber Efendimiz’e 5 vakit namazın farz kılınması oldu. Bu hadiseyle birlikte Müslümanlar, namazlarını 5 vakit olarak kılmaya başladı.

Bir diğer müjde ise Bakara Suresi’nin son iki ayetinin indirilmesiyle Müslümanlara cennet müjdesi verilmesi.

MİRAÇ GECESİNDE İNEN AYET

İslam tarihinde önemli bir yere sahip olan bu mübarek gece, aynı zamanda Kur'an-ı Kerim'e ayet indirildiği gece olarak da biliniyor.

Bu ayet, Bakara Suresi'nin 285. ve 286. ayetlerinde yer alan "Amenerrasulü" ayeti olarak biliniyor. Ayet Peygamberin indirilen kitaplara, meleklere ve diğer iman edilmesi gereken şeylere iman ettiğini, bizlerin de etmesi gerektiğini açıklıyor.

Miraç Gecesi’nde inmiş olan Amenerrasulü’nün Türkçe okunuşu şu şekildedir;

Amenerrasulü bimâ ünzile ileyhi min rabbihi velmuminün. Küllün amene billahi ve melaiketihi ve kütübihi ve resulihi. Lâ müferrikü beyne ehadin min resulihi. Ve kalü seminâ ve atinas gufraneke Rabbena ve ileykelmasîr. La yükellifuallahu nefsen illa vusaha. Leha ma kesebet ve aleyha mektesebet. Rabbena la tuahizna in nesina, ev ahtana rabbena vela tahmil aleyna isran kema hameltehu alellezine min kablina. Rabbena vela tuhammilna mâ lâ tâkate lenâ bih. Vafu anna, vağfir lena verhamna ente mevlana fensurna alelkavmilkafirin.

Amenerrasulü ayetlerinin anlamı ise şu şekildedir;

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın ismiyle.
285- Peygamber, Rabbinden kendisine indirilene iman etti, mü'minler de (iman ettiler). Her biri; Allah'a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ettiler ve şöyle dediler: "Onun peygamberlerinden hiçbirini (diğerinden) ayırt etmeyiz." Şöyle de dediler: "İşittik ve itaat ettik. Ey Rabbimiz! Senden bağışlama dileriz. Sonunda dönüş yalnız sanadır."

286- Allah bir kimseyi ancak gücünün yettiği şeyle yükümlü kılar. Onun kazandığı iyilik kendi yararına, kötülük de kendi zararınadır. (Şöyle diyerek dua ediniz): "Ey Rabbimiz! Unutur, ya da yanılırsak bizi sorumlu tutma! Ey Rabbimiz! Bize, bizden öncekilere yüklediğin gibi ağır yük yükleme. Ey Rabbimiz! Bize gücümüzün yetmediği şeyleri yükleme! Bizi affet, bizi bağışla, bize acı! Sen bizim Mevlâmızsın. Kâfirler topluluğuna karşı bize yardım et."