Depremzede süper babaanne torununu Konya’da hayata bağladı

6 Şubat depremlerinin ardından Hatay’dan Konya’ya göç eden 61 yaşındaki Ulviye Akyel, anne ve babası ayrı olan otizmli torunu Halil Muhtar’ın bakımını üstlendi. 1 yaşına geldiğinde yaşıtlarından farklı olduğunu fark ettiği torununu birçok doktora götüren Akyel, Halil’e otizm teşhisi konulmasının ardından yaşamını torununun gelişimine adadı.

Ağır hasarlı evlerini geride bırakıp Konya’da yeni bir hayat kuran aile, burada Selçuklu Otizmli Bireyler Eğitim Vakfı (SOBE) sayesinde Halil için umut dolu bir sürece başladı.

"YÜRÜMEYEN HALİL YÜRÜDÜ, KONUŞMAYAN HALİL KONUŞTU"

Yaşadıklarını gözyaşları içinde anlatan Akyel, torunuyla birlikte geçirdiği zorlu süreci şu sözlerle anlattı:

“Yemeyen, çığlık atan, 24 saat uyumayan, saldırgan bir çocuktu. Birlikte çok zorlandık. Ama pes etmedik. Otizmin ilacı eğitimdir. SOBE’de aldığı destekle Halil konuşmaya, yürümeye başladı. İlk kez 'anne' dediğinde günlerce ağladım.”

"HAYATIMI ONA GÖRE KURDUM, ONUNLA YENİDEN AYAĞA KALKTIM"

Deprem travmasını torunuyla birlikte aşmaya çalışan Akyel, Halil’in iyileşme sürecinin kendisi için de bir yaşam kaynağı olduğunu vurgulayarak, “Belki o olmasaydı ben pes ederdim. O bana güç verdi. Biz bu yolda beraber yürüyoruz” dedi.

SOBE’DEN UMUT VEREN AÇIKLAMA: SEMPTOMLAR GERİLEDİ

SOBE Vakfı Eğitim Koordinatörü Zeynep Takı Kapıdaş, Halil Muhtar’ın 2 yıl içinde çok büyük bir gelişim gösterdiğini belirterek, “Otizm semptomları büyük ölçüde geriledi. Hiperaktivite tedavisine devam edilecek ancak Halil’in durumu umut verici” dedi.