Konya’da Orta Toros Dağları’nda “mor mantar” mesaisi

Konya Haber: Orta Toroslar olarak tarif edilen Seydişehir - Antalya Karayolu üzerindeki Giden Gelmez Dağları'na yağan yağmurdan sonra, vatandaşlar sabah erken saatlerde haftada 3 gün bölgeye mantar toplamaya gidiyor.

Seydişehir’den Giden Gelmez Dağlarına mantar toplamaya giden Muammer Acıyan ve Mehmet Acıyan her yıl bu mevsimde mor mantar olarak bilinen ve marketlerde de satılan kültür mantarını toplamaya geldiklerini söyledi.

Muammer Acıyan, “Bu yıl yağışların güzel ve sürekli olmasından dolayı haftada 3 gün mor mantar toplamaya geliyoruz ve her seferinde de isteğimiz kadar buluyoruz. Bu mantar yüksek kesimlerde, yaylalarda nem oranın yüksek olması ile Mayıs ayının sonunda ve Haziran başında çıkmaya başlar. Sabah geldik, çok taze ve güzel mantarlar bulduk. Bildiğimiz ve her zaman yediğimiz mor mantarları topladık, başka tür mantar toplamıyoruz. Ailecek yıllardır bu mantarı toplayıp yiyoruz ve fazlasını eşe dosta veriyoruz bir kısmını da temizleyerek derin dondurucuya atıp daha sonra yiyoruz" dedi.

MOR MANTAR NEDİR?

Lepista nuda, dünyada yaygın olarak Wood Blewit olarak bilinir ve Avrupa ve Kuzey Amerika’ya özgü yenilebilir bir mantardır. İlk kez 1790 yılında Pierre Bulliard tarafından tanımlanmıştır, uzun yıllar Tricholoma nudum olarak da anılmıştır. Hem iğne yapraklı, hem de yaprak döken ormanlık alanlarda bulunur.  Yenilebilirlik konusunda bazı uyarılar (alerjik) olsa da, yaygın olarak yenen oldukça güzel bir mantardır.                                               

Latince ismi Lepista nuda ( Clitocybe nuda olarak da bilinir) olan bu hoş, çiçek kokulu güzel mantar memleketimizde de çok yaygın olarak mevcut olup, mavi cincile, mor cincile, mor oğlan, mor mantar gibi yöresel isimlerle bilinmektedir.

Şapkası leylak veya menekşe renginde olabilir. Genç mor cincilelerin mor renkli şapka ve lamelleri, tıknaz yapısıyla birlikte onu diğer mor veya leylak renkli mantarlardan ayırır. Genellikle karışık ormanlık alanlarda peri halkalarında büyüyen şapkalar, 6 ila 15 cm çapa kadar büyürler ve menekşe rengi kaybolana ve yüzey orta kahverengi merkezlerle parıldayana kadar hafifçe içe doğru kıvrılmış bir marjı korurlar. Yaşlı ve olgun örnekler bazen dalgalı kenar boşlukları geliştirirler.

Sapı 15 ila 25 mm çapında ve 5 ila 10 cm boyunda, sivrilmeyen uç sağlamdır ve genellikle şişmiş (klavat) bir tabana sahiptir. Sap (gövde) mantar gençken koyu tonlarda olup sonra renk açılır. Sap boyuna liflidir.

Çiçek kokusu gibi hoş bir kokusu vardır. Bazı kaynaklarda hafif anoson kokusu olduğu da bildirilmiştir. Hoş bir tadı vardır.