Mame Diouf’un hat-trick yaptığı maçta kazanan çıkmadı. İlk yarıda sahada o bildiğimiz Konya yoktu. Yerine sıradan oynayan, amaçsız ne yaptığını bilmeyen bir takım vardı. 2-0 geriye düştükten sonra biraz hareketlendiysek de ilk yarı bu skorla bitti.
İkinci yarıya iki değişiklikle başladı İlhan Hoca. Sahadaki takımı tanımaktan zorluk çektiğimizden ikinci yarı farkın artabileceğinden endişe ettik. Ta ki, Mame sahneye çıkıncaya kadar. Mame bizi umutlandıran golü 65. dakikada kaydetti. Sonra her şey değişti.
Farkı 1’e indiren golu 65. dakikada bulmanın her iki takımın psikolojisini etkileyen esrarengiz büyüsünü sahada açık bir şekilde gördük. Konyaspor beraberlik için umutlanırken, Karagümrük panikledi. Panikleme psikolojisi oyun disiplininin bozulmasına beden oldu rakip takımda. Ve ardından da beraberlik golü geldi.
Konyaspor 72’de yine Mame Diouf’un ayağından golü buldu. Bu gol 65. dakikadan sonra tedirgin oynayan Karagümrük’ü kendine getirdi. Artık sahada üçüncü gol için çabalayan iki takım vardı. Ancak o üçüncü golü 90 dakikanın içinde bulma şansını Karagümrük yakaladı. 88.dakikada bulduğu golle yeniden öne geçen Karagümrük bu dakikadan sonraki tüm çabasını skoru korumaya ayırdı. Rakip oyuncular, oyunu soğutma adına her şeyi yaptı. Sık sık faullerle duran oyunda skor, duraklamanın 5. dakikasında eşitlendi, 3-3
Yine sahnede Mame Diouf vardı. Takımını tek başına sırtlayan Mame yıldızlaştı. Teşekkürler Mame…
Her ne kadar İlhan Hoca “ yenilseydik de oyuncularımla gurur duyardım” diyorsa da durum öyle değil. Bugün son nefeste kazanılan 1 puan var. Hadi kaleyi anladık, Sehiç yok, ama defansın da iyi oynadığı söylenemez. Hücum hattındaki son vuruşları yapamama hastalığımız halen devam ediyor. Ne bu kadar kolay gol yemeliyiz, ne de bu kadar kolay pozisyon harcamalıyız. Ben özellikle forvet hattının ara transfer döneminde gözden geçirilmesi gerektiği kanısındayım. Yoksa bugün her ne kadar bir puan aldıysak da bir bir eririz. Benden yazması…