Konya’da kapı camı 11 yaşındaki Fatıma Zeynep Ertürk’ü hayattan kopardı

Konya’da geçtiğimiz Cuma günü kapı camının üzerine düşmesi sonucu ağır yaralanan 11 yaşındaki Fatıma Zeynep Ertürk, tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti. Ertürk’ün ölümü hem ailesinde hem de okulunda büyük üzüntüye neden oldu.

Konya’da kapı camı 11 yaşındaki Fatıma Zeynep Ertürk’ü hayattan kopardı

Olay, geçtiğimiz Cuma günü akşam saatlerinde Konya’nın Selçuklu ilçesinde yaşandı.

Haber Dairesi muhabirinin edindiği bilgiye göre; 11 yaşındaki Fatıma Zeynep Ertürk’ün üzerine kapı camı düştü. İhbarla adrese gelen sağlık ekiplerinin ilk müdahalesini yaptığı Ertürk, hemen hastaneye kaldırıldı.

Durumu ağır olan Ertürk, 3 gün süren yaşam savaşını dün kaybetti. 6’ncı sınıf öğrencisi Ertürk, doktorların çabasına rağmen kurtarılamadı ve hayatını kaybetti.

Fatıma Zeynep Ertürk, Yazır Mezarlığında gözyaşları arasında dualarla toprağa verildi.

Küçük kızın ölümü, ailesi ve sevenlerinin yanı sıra, eğitim gördüğü okulda da büyük üzüntüye neden oldu.

Türmak Koleji 6’ncı sınıf öğrencisi olan Fatıma Zeynep Ertürk’ün öğretmenleri ve arkadaşları acı haberle gözyaşlarını tutamadı.

konyada-kapi-cami-11-yasindaki-fatima-zeynep-erturku-hayattan-kopardi-buyuk-aci.jpg

Ertürk’ün öğretmenlerinden Fatih Demir ise, acı olayı mısralara döktü. Demir’in duygu yüklü ifadeleri şöyle:

CAM KIRIĞINDA KALAN HAYAL

(Fatıma Zeynep)

Küçük ayakların geçtiği yollar şimdi sessiz,

Ellerin değmediği çiçekler solgun,

Sana dair her şey, ince bir sızı gibi

Sığmıyor içime, büyüyor acının yankısı.

Bir kapı camı...

Sadece bir cam...

Nasıl olur da bir dünyanın ışığını söndürebilir?

Nasıl olur da bu kadar kırılgan bir şey,

Hayat kadar ağır olabilir?

Adını her söylediğimde,

Harfler boğazıma düğüm oluyor,

Fatıma Zeynep…

Bir çocuktu,

Gözlerinde cennet bahçeleri taşıyan,

Avuçlarında bir dünya kurabilecek kadar güçlü.

Şimdi rüzgârda sen varsın,

Usulca tenime dokunan,

Küçük bir kuşun kanatlarında,

Gökyüzüne yükselen dualar gibi.

Sana ulaşamamak,

Yanan bir mumun ardından

Elleriyle karanlığı okşamak gibi,

Dokunamamak…

Ama bilmek, hep bilmek…

Sen artık bambaşka bir yerde.

Çığlığın, bir dua şimdi,

Ağaç dallarında bir fısıltı,

Sessizlikte yankılanan masumiyet.

Ve biz burada,

Eksik, kırık, boynu bükük,

Ama seni unutmayan…

Fatıma Zeynep,

Adını her andığımda

Bir çocuk daha büyüyor içimde.

Ve biliyorum,

Küçük bir yıldız daha parlıyor gökyüzünde.

 Yazı İşleri Müdürü
HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
1 Yorum