Beşiktaş galibiyetinin ardından 4 maç kazanamadık!

Fenerbahçe galibiyetinin ardından Alanya, Anakaragücü ve Sivas'a yenildik!

Galatasaray galibiyetinin ardından Karagümrük'e karşı mağlubiyet yaşadık.

Araya kupa maçı girdi, Antep'i saf dışı bıraktık diye sevindik ama ardından Göztepe karşısında evimizde mağlup olduk.

Hem de;

Bakanından başkanına, amirinden memuruna herkesin olduğu protokolün önünde, ligin kötü futbol oynayan takımlarından, son 6 maçında sadece 1 beraberlik ve 5 mağlubiyet alan, teknik direktörü ile geçen hafta yollarını ayıran takımı karşısında varlık gösteremedik.

Peki biz ne izledik?

Konyaspor evinde bu maçı alır düşüncesini iliklerine kadar hisseden Fırat Aydınus ve ekibini,

Saha içini VAR odasında görmezden gelen VAR hakemlerini,

Mevkisinde bir ihtiyaç olmamasına rağmen transfer edilen ve çok ilginç ilk maçına direkt sahada başlayan Diomande ve o vasat oyununu,

Sanki yeni tanışmış gibi uyumsuz ve oldukça dağınık bir şekilde oynayan takımı,

Son zamanların belki de en fazla hata yapan ve en az dirayet gösteren savunmayı ve herkesi şaşırtan Abdülkerim'in oyununu,

En ilginç olanı da aynı golü iki kez yiyebilecek başarısız taktik anlayışını izledik.

Biz izlerken utandık.

Çünkü; Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş karşısında aldığımız galibiyetler için tişört bastırmak yerine doğru transfer hamlelerini yapmalıydık. Sevinçlerimiz sadece bu takımlar karşısında kazanmak olmamalıydı.

Kupada üst tura geçtik diye kupayı kazanmış gibi sevinmek yerine neyimiz eksik analizini sağlam yapmalıydık.

Bazen diyorum ki; "Sezon başında tüm dilek hakkımızı bu yönde kullandık ve şimdi hakkımız bitti. O sebeple diğer dileklerimiz ondan mı olmuyor?" diye. Çünkü kaç hafta olmasına rağmen her hafta farklı performans sergiliyorız. Zor maçlar kazanıp, kolay maçları kaybediyoruz.

Bugüne dair dileğimiz de olmadı maalesef.

Bu mağlubiyet ardından da çıkıp "Beklemediğimiz bir mağlubiyet aldık" başlıklı hiçbir açıklamanın tatmin edici olduğunu da düşünmüyorum. Netice itibariyle mağlubiyet beklenmez! Kaldı ki bunu o İstanbul takımlarına karşı alınan ve çok sevindiğimiz galibeyetler ile gösterdik.

Ya toparlanıp ayağa kalkarız ya da daha çok canımız yanar.

Hem de daha iyi olduğumuz veya öyle düşündüğümüz takımlar karşısında...

Bu tablo çoluk çocuk, genç yaşlı herkesi üzüyor. Biz; "Ligden düşmedik çok şükür" demeyi değil daha yükseği istiyor, hak ediyoruz. Başarılar bizim olsun artık.