Adamlar 1 puan için gelmişler.

Maçın ilk dakikasından itibaren durum anlaşıldı. Defans yapıp kontrataklarla gol arayacaklar.

Tam 6 haftadır kazanamıyorlar. Bizden 3 puan gerideler.

Morale ihtiyaçları var…  

Morali de, 3 puanı da verdik, gitti…

Zaten kendileri de galip geleceklerine inanmıyor olmalı ki, şaşırdılar. Hocaları Yasin Güleryüz, “Konya’ya gergin geldik, mutlu ve şen dönüyoruz. “ dedi.

Eşit güçlerin mücadelesini izleyeceğimizi,  Konyaspor’un kendi sahasında maç vermeyeceğini düşünüyorduk.

Ancak öyle olmadı.

Oyunu biz oynadık, puanları onlar aldı.

İsmail Hoca diyor ki, “beklemediğimiz bir yenilgiydi, oyun üstünlüğü bizdeydi. “

Doğru ama hocam, maçta iki önemli konu var, oyun ve taktik.

Oyun üstünlüğü bizdeydi ama taktik üstünlük onlardaydı.

Biri duran top ile ikisi kontradan 3 gol attılar .

O iki kontratakta defansımızı görmeliydiniz. Görmüşsünüzdür.

Evlere şenlik.

Böyle olmaz. Olmamalı.

Maçta iki kural var. Birinci kural, “gol yemeyeceksin. “ İkinci kural, “gol atacaksın. “

Attığından fazlasını yersen, hiçbir anlamı yok mücadelenin.

1-3’e geldiğinde fark yiyebileceğimizden bile korktuk.

Diyeceksiniz ki, “ne yapalım, önümüze bakacağız artık. “

Önümüze baktığımızda da durumlar pek iç açıcı değil.

19 maçta 22 puan topladık.

Haftaya deplasmanda ligin güçlü takımlarından Trabzon ile oynayacağız.

İlk yarının son maçı…

Normal şartlarda puan ihtimalimiz var mı? Yok.

Ama olmalı. Çünkü bu puanla devreyi kapatmamalıyız. İkinci devre daha zor olacak.

Mutlaka puan veya puanlar almalıyız.

Ha unutmadan… Bir de ikinci transfer döneminin bitmesine iki hafta kaldı. Ne yapacaksak, elimizi çabuk tutmalıyız.

Bu yazıda hep 2’den gidiyoruz.

Ben en çok iki şeye üzüldüm.

Birincisi, maçı Çevre ve Şehircilik Bakanımız, hemşehrimiz Murat Kurum’un de izlemesi... Tam bir memleket sevdalısı olan bakan beyi üzdük.

İkincisi, Göztepe’ye mağlup olmak…

Bu ikincisinde ne demek istediğimi anlayan anlar.