Pandemi bitince kurtulacağız diye düşünmüştük. Aşı bulunacak, korona korkusu bitecek, eski hayatımıza devam edecektik. Ama öyle olmadı. 

Yeni sorunlar, yeni kaoslar, yeni çıkmazlarla karşı karşıya kaldık. 

Uzmanlar son çeyrek asırdan bu tarafa bir ‘gıda’ sorunundan bahsediyordu. Ama bir anda her şeyin allak bullak olacağını tahmin edememiştik. Gıda fiyatları son bir yıl içerisinde tüm dünyada ortalama yüzde 32 oranında arttı.  Enerji fiyatları yüzde 100’ün üzerinde… Diğer birçok mal ve hizmet de bununla orantılı olarak yükselişte… 

Kendimi bildim bileli Türkiye’nin bir ‘enflasyon’ meselesi var. Rahmetli Özal, rahmetli Demirel, rahmetli Ecevit, rahmetli Erbakan hep bu canavarla uğraştılar. Bir türlü dizginleyemedik. Enflasyon, ekonomi yöneticilerinin korkulu rüyası… Ne ekonomi bakanları geldi geçti… Bu canavar şimdi tüm dünyayı tehdit ediyor. ABD’de son 39 yılın en yüksek enflasyonu yaşanıyor. AB ülkelerin de de durum farklı değil.  

Şimdi tüm bunları bir tarafa bırakalım. Meseleye başka bir pencereden bakalım. Sosyal medyada bir video paylaşılıyor, son haftalarda… Birkaç dakikalık görüntüden ders alınacak çok şey var. 

Özetle diyor ki: Eskiden dışarıda yemek yeme alışkanlığı yoktu. Şimdi dışarıda bir kahvaltı, bir ailenin haftalık mutfak masrafı kadar… Eskiden hamburger yoktu, şimdi bir hamburger 1 kilo et fiyatı kadar….

Eskiden cafe-nargile yoktu, şimdi bir nargile artı bir nescafe bir ailenin günlük mutfak iaşe bedeli kadar… Bu örnekleri artırarak, uzatmışlar. 

Daha başka örnekler de eklenebilir. Hal-ü pür melalimiz ortada… İsraf, israf, israf… Bu videoyu izlerken tarihten bir anekdot aklıma geldi. Eski Roma’nın sosyete tayfası, tıka basa karnını doyurduğu halde gözü doymadığından dışarıya gider kusar gelir yine yerlermiş… Vallahi aykırı bir örnek olacak belki tam örtüşmeyecek ama durumumuz ona doğru gidiyor. 

Hepsi bir yana, inancımızın ve kültürümüzün bizden istediğine dönelim. Halimize şükredip israftan kaçınmadığımız takdirde daha kötü günlerin bizi beklediğinden emin olmamız gerekiyor. 

Bu önemli hatırlatmadan sonra özel bir istirhamda bulunmak istiyorum. Her şeyin fiyatının katlanarak yükseldiği bu dönemde ihtiyaç sahipleri ile dayanışma içerisinde olmamız gerekiyordu. STK’larımız eskisi kadar faal değil. Belediyelerimiz eskisi kadar yeni sosyal projeler üretemiyorlar. İnsanımız eskisi kadar akrabasına, komşusuna sahip çıkmıyor. Belki dün buna ihtiyaç yoktu ama bugün var. Yeniden özümüze yönelmeli, fabrika ayarlarımıza dönmeliyiz. 

STK’lar;  işbaşına… !

Belediyeler; gün sizin, davranın…! 

Müslümanlar;  harekete geçme vakti…! 

‘Komşusu açken kendisi tok yatan bizden değildi-olgun müslüman değildir’ şeklindeki hadisi şerifi hatırımızdan çıkarmamamız gerekiyor. 

Günlük siyasi çekişmelerden kendimizi soyutlayarak, ‘benim bir birey olarak topluma karşı sorumluluğum ne…?’ diye düşünmemiz gerekiyor. 

Yoksa, olanı da kaybederiz.