3 puanı bıraktığımız Antep maçı için bu başlığı seçtim ama hakkını yememek lazım ki; yediğimiz gole hepimiz güldük diye düşünüyorum.

Uzun uzadıya yazacak, konuşacak bir şey yok sanki, Beşiktaş maçını saymazsak birbirinin aynısı maçlar izledik.

Hatta son 2 - 3 sezondur izlediğimiz Konyaspor yine karşımızdaydı. Oyuncular değişti, hocalar değişti, rakipler değişti, mevsimler, aylar, yıllar ne varsa değişti de bizim oyun anlayışımız bir türlü değişmedi.

Topu ayağında tutmaya çalış, seri paslaş, baskıyı hissedince kaleye dön, pozisyon bulursan ve pek tabii becerebilirsen at, sonra yaslan geriye. Gol atarsan eğer gecikmeden bir de gol ye! Önce yersen de son dakikalar var gücünle saldır. Olursa olur! olmazsa önümüzdeki maça bakalım... Değişmedi maalesef bu.

Bu maça gelince; gerçekten sıkıldık. Bulduğumuz sadece 2 pozisyon var o da yine saç baş yoldurur cinsten. En ciddisi ise Ömer Ali'nin direkten dönen şutuydu. O şut gol olmalıydı, becerebilseydi keşke. 

Oyunun hakimi bizdik diyen İsmail hoca da gidişatı hareketlendirmek adına daha sağlıklı değişiklik yapmalıydı. 5 oyuncu değiştirme hakkımızı bile kullanmadı. Sahadaki isimlerin kalan sürede oyunu değiştirebileceğine olan inancına ve iyi niyetine saygı duymaktan başka yapacak bir şey yok. 

Kaybettik. "Beraberliklerle" elde ettiğimiz namağlup ünvanımızı Antep'te bıraktık. 

Peki bu maçta Antep çok mu iyiydi? Elbette hayır. Ama Konya da bir o kadar kötüydü.

Gençlerbirliği, Denizli, Malatya maçlarının aynısıydı, yer yer daha iyi, yer yer daha kötü. Çizgimiz yok maalesef. Beşiktaş galibiyetini "Beşiktaş'ın mağlubiyeti" olarak değerlendiren kitleye sitem ediyorduk ama biz onları haklı çıkarıyoruz.

Bu anlayışla, bu gidişle işimiz kolay olmayacak.

Konyaspor taraftarının yüzü gülmüyor. Görülsün artık. Sosyal medyada bile hep bir garip haldeler/haldeyiz.

Eğer olmayacaksa bari bir maske üretilsin.

Çünkü olmuyor...