Özlemiştik deplasman galibiyetlerini.

Özlemiştik stres olmadan maç izlemeyi.

Özlemiştik lider olmayı.

Maçı derinlemesine analiz edeceğiz. Ancak önce sevincimizi paylaşalım.

Konyaspor İstanbul deplasmanından 3 puan ile döndü. Başakşehir’i kendi sahasında ilk defa yendi. Sevinmek için yeterli sebep değil mi? Zaten futbol denilen oyunun bir kuralı da üç puan aldığında havalara uçmak değil mi? Deplasmanda galip ayrılırken yeri göğü inletmek değil mi?

İşte bugün böyle bir gün. Sevineceğiz, çoşacağız, boğazımız yırtılırcasına ‘Konya’ diye bağıracağız.

Gelelim maça.

Eğriye eğri, doğruya doğru. Kırmızı karta kadar Başakşehir iyiydi. Bernardoni’nin harika zamanlamaları olmasaydı maç farklı sonuçlara gidebilirdi. Konyaspor zaman zaman disiplinden ayrıldı. Ta ki
Sokol Cikalleshi’nin sahneye çıktığı ana kadar. Sonrasında Başakşehir maçtan koptu.

Başakşehir kötü bir başlangıç yaptı sezona… Emre Hocanın öğrencileri henüz hazır değil. Hiç kimsenin beklemediği bir performans sergiledi Başakşehir. Ekip değişmiş ve yeniler takım olma seviyesini yakalayamamışlar. Ancak toparlanacaklarını düşünüyorum. Zira tek tek değerlendirdiğimizde iyi oyunculara sahipler.

Konyaspor çoğu takımın lige hazır olmadığı ilk haftalarda fırsatı iyi değerlendirdi. Zorlansa da alınan her puan altın değerinde… Golcü açığımızı kapattığımızda daha iyi sonuçlar alacağımıza inanıyorum. Ancak lig çok uzun. Sakatlıklar da düşünülüp bazı noktalara takviye düşünülebilir. Zira daha derli toplu rakiplere karşı zorlanacağımız kesin.

Benim bir takımın kalitesini tespitte kendi kıstaslarım var, değişkenlik gösteren…Konyaspor’un bir sonraki maçta gerçek kalitesi belli olacak. Maçımız Rize ile… Rize iyi bir giriş yaptı bu sezon yeniden yükseldiği süper lige… Ondan da öte Rize’nin hocası bizim eski hocamız. İlhan Hoca çok iyi tanıyor Konya’yı… İlhan Hocanın gönderiliş şeklini seyircimiz doğru bulmamıştı.

Stanojevic için zor, İlhan Hoca için farklı duygular yaşayacağı bir maç olacak. Seyirci için ise keyifli bir maç…’Bu maçı kaçırmayın’, derim.