Adana’da aldığı farklı mağlubiyetin yaralarını sarmaya çalışan Beşiktaş’a Konyaspor ilaç gibi geldi. Kendi oyuncularımızın anlaşılamayan tutumu ve hakemin yardımı ile üç puanı hanesine yazdıran Beşiktaş haketmediği bir galibiyet ile İstanbul’a döndü.

İkinci dakikada Nelson Oliveira Ersin ile karşı karşıya kaldı. Oliveira kendini yerde buldu. Bu pozisyon kalemizde yaşansaydı şüphe yok aleyhimize penaltı ile sonuçlanırdı.

İlk dakikalarda hovardaca harcanan daha birçok pozisyonumuzdan bahsedilebilir. Hep diyoruz ya, “Son vuruşlarda etkili değiliz “ diye. İşte bu maçta da aynı senaryolar yaşandı. Etkili olamıyoruz bir türlü. Aboubakar’ın yarı yetenekte bir oyuncumuz olsa, her şey farklı olacak.

Biz Aboubakar alamıyoruz da, bari topa vurmasını bilen oyuncu alabilsek. 45+1’de Uğurcan’ın yaptığı amatörlüğe ne demeli? Allah aşkına o nasıl vuruş öyle? Rahat pozisyonda topu hiç olmayacak şekilde kendi ağlarına gönderen böyle bir oyuncu ile nereye kadar?????

Hadi 2. dakikadaki penaltı değildi. ‘Ersin topa müdahale etti’ diye kabul ettik. Peki 54.dakikada Abaubakar’ın eline çarpan top da mı penaltı değildi? Yazıklar olsun. Adam resmen topa eli ile müdahale ediyor, hakem ve VAR seyirci… Bu pozisyon başka bir takıma yapılsaydı bu akşam kıyamet kopardı. Konyaspor’a yapıldı ses yok. Vay, vay, vay. Vay benim garip Konyaspor’um. Sahibin yok, avukatın yok, sözcün yok.

55’te Oğulcan’ın lüzumsuz, gereksiz, amaçsız faulü ve ardından topa yaptığı müdahale Konyaspor’un hali pir melali hakkında çok şey söylüyor. Bu takım sahipsiz olduğu gibi, hocasız ve yönetimsiz. Oğulcan dün resmen takımına ihanet etti. Beraberlik hayallerimizi yıktı. Bu nasıl profesyonellik? Allah’tan korkmasam kasten yaptı diyeceğim.

Aboubakar’ın 63.‘üncü dakikadaki golüne ancak şapka çıkarılır. Defansımızı ipe dizip golünü attı. Diyecek bir şey yok. Klasını gösterdi.

Golden sonrasını yazmaya gerek yok. Azalan umutlar artık bu dakikada sona erdi. Oynamakta da pozisyon bulmakta da zorlandık.

Guilherme’nin maç sonu açıklamalarına yüzde yüz katılıyorum; “Bazen futbol oynamak yeterli olmayabiliyor. Burada röportajı bitirmek istiyorum. Kızgınım.”

Ben de kızgınım, bu satırdan sonrasını yazmak istemiyorum.