İsmail Hoca, maç bitimi yorumunda, ‘yenilgiyi hak edecek bir oyun oynadığımızı sanmıyorum’ gibilerinden bir söz etti.

Vallahi Hocam, severiz sayarız seni ancak kusura bakma ama bu yorumuna katılmayız.

Sonuç ortada. 3-1.

Evet, maç içinde oyunu zaman zaman dengelediğimiz dakikalar oldu. Ancak yine defanstan vurulduk.

Hele o son yediğimiz gol neydi öyle..?

Kaç oyuncumuza çalım çekti Djaniny-Ekuban ikilisi.

Yenir mi o çalımlar.

Diyeceksiniz ki, kalecimiz Sehic olsaydı durum farklı olabilirdi.

Haklısınız, ona diyecek sözüm yok.

Aynı şansızlığı oyun içinde rakip takımdan Abdulkadir Ömür’de yaşadı.

Isınma bölümünde topa dokunurken sakatlanan Sehic’e de oynarken sakatlanan Abdülkadir’e de geçmiş olsun.  Bir an önce sahalara dönerler inşallah.

Sonuçta bir önceki yazımda da yazdığım gibi Trabzon maçından umudumuz yoktu. Doğruya doğru…

Beklentimiz olmadığından, puan olarak kaybettiğimiz bir şeyimizin olduğuna inanmıyorum.

Trabzonspor ligin güçlü takımlarından. Abdullah Avcı ile de iyi bir çıkış yakaladılar.

Üzüldüğüm, çok basit hatalardan yediğimiz goller.

Takım ara dönem transferleri ile güçleniyor. Özellikle Amar Rahmanovic transferi beni çok sevindirdi.

Yaptığım araştırmada, iyi bir 10 numara olduğunu öğrendim.

Bosna-Hersek milli takımında oynuyor.

Bosnalı diğer oyuncularımızla iyi bir sinerji yakalayacağına inanıyorum.

İlk yarı için kaldı son bir maçımız.

Antalya ile oynayacağız.

Maç Konya’da…

‘Yeter artık’ diyorum.

Yenelim, ikinci yarıya moralli başlayalım.