Geçen hafta kendi sahamızda kaybetmeseydik Sivas mağlubiyetini bu kadar önemsemezdik.
Tabi bu değerlendirmeyi sonuca bakarak söylüyorum. Ancak oyuna bakarak değerlendirecek olursak durum farklı. 

Haftalardır iyi oynamıyoruz. Evet futbolda zaman zaman sürprizler yaşanır. Ama bir ana kural var. O da; “istisnalar  hariç, kötü oyundan iyi sonuç çıkmayacağı” kuralı...Tek cümleyle anlatacak olursak: “tel tel dökülüyoruz” 

Ağır hastayız. Teşhis koymakta da zorlanıyoruz.

İşin kötü tarafı iyileşme belirtileri de göremiyoruz. Koca 90 dakikada gol pozisyonu bulamayan bir takım İçin başka ne denilebilir?

Fazla değil Sivas’tan alacağımız 1 puan bile bizi kendimize getirmeye yeterdi. Ama olmadı. Haftaya Beşiktaş’ı konuk ediyoruz. Ardından Rize’ye gideceğiz.İşimiz zor. Bu iki maçtan puan alamazsak küme çizgisinin altına düşebiliriz. Böyle bir durum farklı bir psikoloji doğurur. O psikolojiyi aklımın ucuna bile getirmek istemiyorum. 

Sivas’ın attığı goller jeneriklik bir güzelliğe sahipti. O uzaklıklardan gol yememeliyiz. Kaleciden ziyade defansı irdelemek gerekir. Yoksa, Serkan’ın yediği kadar da kurtardıkları var. Bence dün hatasını affettirmek için çabalayan bir Serkan vardı sahada. Ortada bir özgüven sorunu olduğu kesin. Serkan’ın dışındaki tüm futbolcularda bu sorunun olduğunu söyleyebiliriz. 

Beşiktaş maçına futbolcuları buradan ele alarak hazırlamalıyız. Onlara demeliyiz ki; “sonuç önemli değil, çıkın Konya’ya yakışan, kendinize yakışan bir futbol oynayın. 

Ben felaket tellallığı yapmam. Yapanları da sevmem. Ortada felaket melaket yok. İyi bir yönetim ve kaliteli futbolcularımız var. 

Beşiktaş ve Rize maçında futbol görmek istiyoruz. Eğer bu iki maçta oynadığımız oyunla özgüvenimizi yeniden kazanabilirsek, Gaziantep maçında sonuç kendiliğinden gelir. Sonrası Allah kerim.